dokonany — Fakt dokonany zob. fakt 1. Postawić, stawiać kogoś przed faktem dokonanym zob. fakt 5 … Słownik frazeologiczny
fakt — 1. Fakt dokonany «zdarzenie, sytuacja, które już zaistniały i nie można ich zmienić»: Wschodnią granicę Polski chciał Dmowski uregulować przy pomocy polityki faktów dokonanych. DzN 1 2/1981. 2. Fakt faktem; to fakt «istotnie, rzeczywiście, tak… … Słownik frazeologiczny
dokonany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. dokonać (p.) dokonany w użyciu przym. 1. tylko we fraz. Fakt dokonany «to, co zaszło, co miało miejsce» 2. jęz. «oznaczający czynność skończoną» Czasownik dokonany … Słownik języka polskiego
fakt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. faktkcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co się wydarzyło, nastąpiło, zostało zrobione; zdarzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fakt historyczny, dokonany, stwierdzony.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
wiadomość — ż V, DCMs. wiadomośćści; lm MD. wiadomośćści 1. «informacja o czymś, rzecz zakomunikowana; zawiadomienie, doniesienie, wieść» Aktualna, alarmująca, cenna, ciekawa, dobra, miła, pomyślna, radosna, sensacyjna, smutna, ważna wiadomość. Najświeższe,… … Słownik języka polskiego